راه متفاوت رنو برای همکاری با دو خودروساز ایرانی
راه مفرق رنو در ایران
جریان مشارکت با رنو همچنان ادامه دارد. چند هفته بعد از امضای قرارداد پژو ایران خودرو، این‌بار نام شرکت رنو در بین است. شرکت ی که شریک هر دو خودروساز بزرگ ایران بوده هم اکنون در شرایط پسابرجام ایران خودرو و سایپا هر دو از تمایل برای ادامه همکاری با رنو خـبر می‌دهند و حتی گفته می‌شود مذاکرات این مجموعه با سایپا با الگو قراردادن قرارداد پژو به شکلی جدی نزدیک به نتیجه است.
اما در این شرایط خبری شنیده می‌شود که مورد شکل‌گیری یک جوینت ونچر بین نارنجی‌پوشان جاده ویژه را با رنوی فرانسوی منتفی می‌کند آن خریداری خط‌های تولید «بن رو» که اکنون در آن محصول چینی آریو سایپا تولید می‌شود و بخش دوم مگاموتور است.
این در حالی انتشار می‌شود که حدود دو هفته پیش، محسن صالحی‌نیا، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت، درمورد قرارداد رنو گفته بود: «رنو قرار است جهت مشارکت با پارس خودرو به ایران بیاید. قرار است ما یکی از سایت‌های تولیدی پارس‌خودرو یا بن‌رو را در اختیار رنو قرار دهیم و در نهایت یکی از سایت‌های سایپا در اختیار جوینت ونچر رنو برای تولید قرار بگیرد.»
رنو پرچمدار جهش صنعت خودرو می‌شود؟
هم اکنون امروز گویا دیگر خبری از اجاره سایت یا شکل‌گیری جوینت ونچر نیست و گویا رنویی‌ها قصد دارند به صورت مستقل در ایران كار به تولید کنند. اما این هنوز به صورت رسمی منتشر نشده با وجود تمایل رنو برای مشارکت با دو خودروساز ایرانی، چند نکته قابل نقد است، نخست اینکه خرید خط‌های تولید توسط رنو چه آثاری را بر صنعت خودرو می‌گذارد؟
امیرحسن کاکایی، استاد دانش کده علم صنعت ایران و کارشناس صنعت خودرو، در جواب به این سوال می‌گوید: «برترین مورد جهت رنو، خرید خط‌های تولید است اما بعید می‌دانم که امکان چنین کاری فراهم شود. واقعیت این است که زمان ی سرمایه‌گذاران خارجی بخشی از صنعت را می‌خرند چون سیستم مدیریتی رقابتی دارند، عیوب صنایع رقیب داخلی معین می‌شود در واقع صنایع داخلی ما بدون تعارف مقابل ضعف‌هایشان قرار می‌گیرند و می‌توانند جهت رفع این ضعف‌ها از این شرکـت ها الگوبرداری کنند. از همین رو خرید خطوط تولید با کیفیت ترین حالت رنو در ایران بوده به نفع تمام بخش‌های صنعت خودرو است.»
فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو در این زمینه تصریح می‌کند: «چنانچه دولت به این بلوغ برسد که بخشی از سهام را به رنو واگذار نماید ، مطمئن باشد اتفاقات شایسته‌ای در صنعت خودروی ایران رخ خواهد داد. رنو به دنبال این است که فرآیند تولید، تأمین فروش را در ایران تحت سیطره خودش بگیرد و تولید به احتمال زیاد ت مهم مانند موتور گیربکس را خودش بر عهده داشته باشد که اگر این مساله محقق شود، رنو می‌تواند پرچمدار جهش در صنعت خودروی ایران باشد.»
گرچه دست‌اندرکاران صنعت خودرو از قطعی بودن فروش خط تولید بن‌رو به رنو خـبر می‌دهند ولی همچنان شراکت این خودروساز با ایران‌خودرو سایپا محتمل است. هفته قدیم ، هاشم یکه زارع، مدیرعلت گروه صنعتی ایران خودرو در مورد مشارکت با رنو در نشست خبری گفت: «اگر قرار بود از صفر شروع کنیم سراغ رنو نمی‌رفتیم. اما هم اکنون چون منافع ما با این شرکت گره خورده، منتظریم تا قرارداد سایپا با رنو معین شود پس ما مذاکرات خود را با این کمپانی شروع می‌کنیم.»
اما از طرف دیگر رنویی‌ها هم از قرارداد ایران خودرو با پژو خشم گین هستند ، اما به هرحال هنوز این موضوع به قوت باقی است. در این شرایط این سوال بیان است که با تذکر به تجربه نه‌چندان موفق قدیم در مورد مشارکت رنو با دو خودروساز بزرگ ایرانی، حرفه‌ای رقابتی خواهد بود که این مشارکت همچنان با دو خودروساز ادامه داشته باشد؟
حسن کریمی سنجری، کارشناس صنعت خودرو، در این زمینه می‌گوید: «من نمونه این مساله را که کمپانی دو شریک مشترک در بازار داشته باشد در جای دیگری ندیده‌ام و مفهوم چنین کاری را متذکر نمی‌شوم. اگر به قدیم برگردیم، پروژه رنو پارس یکی از نقطه ضعف‌های تاریخ خودروی ایران است. رنویی‌ها حتی با اینکه به هیچ از تعهدات خود در قرارداد ال۹۰ عمل نکرده اند؛ همچنان از بازار ایران سود می‌برند. اینکه رنو شریک هر دو خودروساز ما باشد چه دستاوری جهت بازار، صنعت خودرو و مردم دارد؟»
او با بیان اینکه چنین مشارکتی حتی ما را از مفهوم رقابت‌پذیری که به دنبال آن هستیم دور می‌کند، می‌افزاید: «ما با چنین قراردادی به اصل رقابت هم توهین می‌کنیم به صورت شفاف می‌گوییم که رقابت برای ما خیلی مهم نیست. نکته بعدی این است که از دو شرکت ایران خودرو سایپا حداقل در ظاهر به‌عنوان شرکـت های خصوصی یاد می‌شود بر اساس قانون تجارت، دو کمپانی بخش‌خصوصی نمی‌توانند شریک داشته باشند، پس چنین مشارکتی حتی با قانون متضاد است.»
زاوه هم در این‌باره معتقد است: «رنو جهت مشارکت با هر دو خودروساز به دنبال این است که هم از پشتیبانی دولتی بهره ببرد و هم خودش در یک محیط رقابتی بتواند در سگمنت قیمتی که این دو خودروساز مجوز ورود مجموعه های بیرونی را نمی‌دهند، حضـور پیدا نماید . همچنین رنو می‌خواهد ایران خودرو را حفظ نماید تا گزندی از طرف این شرکت نبیند زیرا ایران‌خودرو قدرت سیاسی بزرگی دارد.»
او ادامه می‌دهد: «در چین فولکس واگن چند شریک دارد اما برندهای تولید مفرق است یعنی مثلاً یک مجموعه اشکودا و دیگری آئودی تولید می‌کند اما بعید است که یک برند در دو شرکت تولید شوند. اما با اهمیت زیاد نیست که چه کسی کدام خودرو را تولید می‌کند، بلکه با اهمیت است که شبکه فروش دست چه کسی است پس حرفه‌ای نیست که دو شرکـت برند را بفروشند.»
تکلیف واردات رنو چه می‌شود؟
«نمی شود که مجموعه هم در ایران به تولید كار نماید هم همچنان با واردات از بازار سود ببرد.» این نظر متخصصین صنعت خودرو است، اقدامی که شرکـت رنو در طول سال‌های قدیم در ایران انجام داده است. این شرکـت اقدام به تولید مشترک با خودروسازان ایرانی کرده هم از طریق کمپانی نگین خودرو اقدام به واردات کرده است. اکنون با شرایط آیا می بایست تغییری در وضعیت واردات صورت گیرد؟
زاوه در جواب به این پرسش بیان می‌کند: «به اعتقاد من نباید تغییری اتفاق بیفتد. چنانچه ما نمی‌توانیم محصول را اقتصادی تولید کنیم و قیمت تولید بالاتر از قیمت واردات می‌شود، خب مجوز بدهیم که آن خودرو وارد شود. اگر بازدهی تولید در کشور پایین است و محصول تولیدی نمی‌تواند با محصول وارداتی با ۶۰ درصد تعرفه بیشتر رقابت نماید ، به نظر من خوب است جلوی آن گرفته شود نه جلوی واردات.»
کریمی سنجری در این زمینه اظهار می‌کند: «شرکـت رنو اگر می‌خواهد با صنعت خودروسازی ما مشارکت نماید جهت چه واردات خودرو انجام می‌دهد؟ به اعتقاد من بایستی جلوی واردات رنو گرفته شود، مگر مجموعه پژو نیز اکنون خودرو وارد ایران می‌کند؟»
دومین شریک فرانسوی صنعت خودروی ایران نزدیک به امضای قرارداد است، حال می بایست ببینیم که رنو می‌تواند پرچمدار تحول در صنعت خودروی ایران باشد.
برچسب ها ايران خودروايران خودرو Seemorghايران ناسيونالليزينگ ايرانخودرومحصولات ايران خودرو
- قبلی نقش ورزش در جلوگیری از انحرافات اخلاقی جوانان
- بعدی قبل و همچنین بعد از ورزش چه بخوریم بهتر می باشد؟
0 دیدگاه در “راه متفاوت رنو برای همکاری با دو خودروساز ایرانی”